гликемик назорат етарли бўлмаган беморларда, монотерапия сифатида фақатгина,
метформинни тайинлаш мақсадга мувофиқ эмаслиги туфайли ноўрин деб ҳисоблаган ҳолатларда;
парҳез ва жисмоний машқлар билан биргаликда ишлатиладиган терапия керакли даражадаги гликемик назоратни таъминламаганида, бошқа гипогликемик воситалар, шу жумладан инсулин билан комбинацияланган терапия сифатида;
* Қандли диабетнинг 2 -типида ва юрак қон томир хавфи юқори бўлган беморларда, юрак қон томир хавфни камайтириш учун стандарт терапияси билан мажмуавий даволашда: жумладан:
- юрак қон томир ўлимини камайтириш орқали умумий ўлим даражасини пасайтириш;
- юрак қон томир асоратларидан ўлим ёки юрак етишмовчилиги сабабли госпитализация ҳолатлари даражасини пасайтириш мақсадида;
Юрак қон томир хавфи юқори бўлган қуйидаги касаллик ва/ёки ҳолатларнинг камида биттасининг мавжудлиги: ЮИК ( анамнезида миокард инфаркти, коронар артерияларни шунтлаш, битта коронар қон томир билан жароҳатланган ЮИК), анамнезида ишемик ва гемроррагик инсульт, периферик артериялар касалликлари(симптомсиз ва симптомли кечиши)
Бундан ташқари, эмпаглифлозин турли тўқималарда глюкозанинг гомеостазига маъсул бўлган бошқа глюкоза ташувчиларга ҳам юқори селективликка эгадир.
Натрийга боғлиқ 2-тип глюкоза ташувчиси буйрак коптокчаларидан глюкозанинг қонга қайта реабсобрциясида жавобгар ва асосий оқсил транспорти ҳисобланади. Эмпаглифлозин буйраклрада глюкозанинг реабсорбциясини камайтириш орқали, 2-тип қандли диабет (ҚД2Т) бўлган беморларда гликемик назоратни яхшилайди. Бу механизм ёрдамида буйрак орқали ажраладиган глюкоза миқдори, қондаги глюкозанинг концентрацияси ва (КФТ) коптокчалар фильтрациясининг тезлигига боғлиқ. 2-тип қанлди диабет ва гипергликемияси бор беморларда натрийга боғлиқ 2-тип глюкоза ташувчисининг ингибицияси, ортиқча глюкозанинг буйраклар орқали чиқиб кетишига олиб келади. Эмпаглифлозин оч қоринга қабул қилинганида ҳам, овқатдан кейин қабул қилинганида ҳам, қон плазмасидаги глюкоза концентрациясини пасайтиради.
Эмпаглифлозиннинг таъсир қилиш механизми меъда ости бези бета ҳужайраларининг функционал ҳолатига ва инсулин алмашинувига боғлиқ эмас, бу мумкин бўлган гипогликемия ривожланиши хавфининг камайишига ёрдам беради. Эмпаглифлозиннинг бета ҳужайра функциясининг сунъий маркёрларига ижобий таъсири, шу жумладан HOMA-бета индекси (гомеостаз-В ни баҳолаш модели) ва проинсулиннинг инсулинга нисбати қайд этилган. Бундан ташқари, буйраклар орқали глюкозанинг қўшимча чиқарилиши, калория йўқотилишини келтириб чиқаради, ўз навбатида ёғ тўқимасининг ҳажми ва тана массасининг пасайишига олиб келади.
Эмпаглифлозинни қўллаш вақтида кузатиладиган глюкозурия, диурез миқдорининг бироз кўпайиши билан бирга келади, бу эса қон босимининг ўртача пасайишига ёрдам беради.
Гликозирланган Hb (HbA1c) нинг статистик жиҳатдан сезиларли пасайиши, очлик пайтида плазмадаги глюкоза концентрациясининг пасайиши, шунингдек қон босими ва тaнa вазнининг пасайиши эмпаглифлозин монотерапия сифатида ишлатилган ва клиник тадқиқотларда исботланган; метформин билан мажмуавий даволаш; биринчи марта 2-тип қандли диабетга чалинган беморларда метформин билан мажмуавий терапия;
метформин ва сульфонилмочевина ҳосилалари билан мажмуавий терапия; пиоглитазон билан+/- метформин мажмуавий терапия; биринчи марта 2-тип қандли диабет аниқланган беморларда линаглиптин билан мажмуавий терапия; метформин терапиясига қўшилган, линаглиптин билан мажмуавий терапия; метформин билан глимеперидга қарши мажмуавий терапия ( 2 йиллик тадқиқот натижалари); инсулин билан мажмуавий терапия ( инсулин кўп марта юбориш режими)+/- метформин; базал инсулин билан мажмуавий терапия; дипептидил пептидаза - 4 (ДДП-4) ингибитори билан мажмуавий терапия; метформин билан+/- бошқа перорал гипогликемик дори воситалар билан терапия.
Соғлом кўнгиллиларда ва 2-тип қандли диабети бор беморларда эмпаглифлозиннинг фармакокинетикаси одатда ўхшаш.
Овқатни истеъмол қилиш эмпаглифлозин фармакокинетикасига клиник жиҳатдан муҳим таъсир кўрсатмайди.
Тақсимланиши. Vss тахминан 73,8 л ни ташкил этади. 14C-эмпаглифлозин этикетли соғлом кўнгиллилар томонидан оғиз орқали қабул қилингандан сўнг, плазма оқсиллари билан боғланиши 86.2 % ни ташкил қилади.
Метаболизм. Одамларда эмпаглифлозиннинг асосий метаболити уридин -5- дифосфо-глюкуронозилтрансферазлар UGT2B7, UGT1A3, UGT1A8 ва UGT1A9 иштирокида глюкуронизацияланади. Эмпаглифлозиннинг энг кўп аниқланган метаболитларидан 3 та глюкуроник конъюгат (2-O, 3-O вa 6-O глюкуронид) энг кўп аниқланган. Ҳар бир метаболитнинг тизимли таъсири паст. (эмпалифлозинни умумий таъсиридан 10% дан кам).
Чиқарилиши. Т 1/2 (ярим чиқариш даври)- 12,4 соатни ташкил этади. Эмпаглифлозинни кунига бир марта қўллаган ҳолда, Css плазмасига бешинчи дозадан кейин эришилди. 14C-эмпаглифлозин этикети соғлом кўнгиллиларда перорал юборилгандан сўнг, дозанинг тахминан 96% (41% ичак орқали ва 54% буйраклар орқали) чиқарилди. Препаратнинг асосий қисми ўзгармаган ҳолда ичак орқали, қолган қисми буйраклар орқали чиқарилади.
Алоҳида беморлар гуруҳи.
Буйраклар функциясининг бузилиши. Енгил даражали буйрак етишмовчилиги бор беморларда
( 60<КФТ<90 мл/мин/1.73 м2), ўртача (30 < КФТ <60 мл / мин / 1.73 м2), оғир (КФТ <30 мл / мин / 1, 73 м2) вa буйрак етишмовчилигининг сўнгги босқичида бўлган беморларда эмпаглифлозиннинг AUC кўрсаткичлари мос равишда 18; 20; гa , буйрак функцияси нормал бўлган беморларга нисбатан 66 вa 48% га ошди.
Буйрак етишмовчилиги ўртача даражадаги беморларда вa буйрак етишмовчилигининг сўнгги босқичида плазмадаги эмпаглифлозиннинг Cmax ( максимал плазмадаги концентрацияси) буйрак функцияси нормал бўлган беморларда мос келадиган қийматларга ўхшашлиги аниқлаган. Буйрак етишмовчилиги енгил ва оғир даражада бўлган беморларда, плазмадаги эмпаглифлозиннинг Cmax, буйрак функцияси нормал бўлган беморларга қараганда тахминан 20% юқори. Аҳолининг популяцион фармакокинетик таҳлил қилиш маълумотлари шуни кўрсатдики, КФТ (коптокчалар фильтрациясининг пасайиши) пасайиши билан эмпаглифлозиннинг умумий клиренси пасайган ва бу дори таъсирининг кўпайишига олиб келган.
Жигар функцияси бузилган беморларда.
Жигар функциясининг енгил, ўртача ва оғир даражадаги бузилиши бор беморларда, ( Чайлд-Пью таснифи бўйича) эмпаглифлозиннинг AUC кўрсаткичлари мос равишда 23 гa oшди; 47 вa 75%, вa Cmax қийматлари мос равишда тахминан 4 гa тенг; 23 вa 48% (жигар функцияси нормал бўлган беморларга нисбатан).
Тана массаси индекси, жинси, ирқи ва ёши.
Эмпаглифлозин фармакокинетикасига клиник жиҳатдан аҳамиятли таъсир кўрсатмади.
Ёш болалар. Эмпаглифлозинннг фармакокинетикаси ёш болаларда ўрганиш ишлари олиб борилмаган.
Диуретиклар. Эмпаглифлозин тиазид ва халқали диуретикларнинг диуретик таъсирини кучайтириши мумкин, сийдик миқдори ва сийдик ажралиши частотаси купайиши, қон айланиш ҳажми (ОЦК) нинг пасайишига, дегидратацияга ва артериал гипотензия хавфини оширишига олиб келиши мумкин.
Инсулин ва унинг секрециясини кучайтирадиаган дори воситалар.
Сулфонилмочевина ҳосилалари, инсулин ва шунга ўхшаш дори воситалар гипогликемия хавфини ошириши мумкин. Шунинг учун эмпаглифлозинни инсулин ва унинг секрециясини кўпайтирадиган дорилар билан бир вақтнинг ўзида қўллаш билан, гипогликемия хавфини олдини олиш учун уларнинг дозасини камайтириш керак бўлиши мумкин.
Фармакокинетик ўзаро таъсирлар.
Дори воситаларининг in vitro ўзаро таъсирини баҳолаш. Эмпаглифлозин CYP450 изоферментини ингибиция қилмайди, инактивация ва индукция ҳам қилмайди. Инсонлардa эмпаглифлозин метаболизмининг асосий йўли уридин-5- дифосфо-глюкуроноцилтрансферазалар UGT2B7, UGT1A3, UGT1A8 вa UGT1A9 иштирокида глюкуронизацияланади. Эмпаглифлозин UGT1A1, UGT1A3, UGT1A8, UGTIA9 ёки UGT2B7 ни ингибицияламайди. CYP450 вa UGT изоферментларининг субстратлари бўлган эмпаглифлозин ва дориларнинг ўзаро таъсири субстратлари бўлган эмпаглифлозин ва дориларнинг ўзаро таъсири ўзаро боғлиқ деб ҳисобланади. Эмпаглифлозин P-gp вa кўкрак бези саратонига резистентликни аниқловчи оқсил (BCRP) учун субстратдир, aммo терапевтик дозаларда бу oқсилларни ингибиция қилмайди. In vitro тадқиқотларда олинган маълумотларга асосланиб, эмпаглифлозиннинг P-gp учун субстрат бўлган дорилар билан таъсир ўтказиш қобилияти эҳтимолдан йироқ. Эмпаглифлозин органик анион ташувчилар учун субстрат: OAT3, OATP1B1 вa OATP1B3, aммo oрганик aнион ташувчилар 1 (OAT1) вa oрганик катион ташувчилар 2 (OCT2) учун субстрат эмас.
Эмпаглифлозин юқорида тавсифланган ташувчи оқсиллар учун субстрат бўлган дорилар билан ўзаро таъсири эҳтимоли паст деб ҳисобланади. In vivo равишдa дoри воситаларининг ўзаро таъсирини баҳолаш. Эмпаглифлозин бошқа тез-тез ишлатиладиган дорилар билан биргаликда қўлланилганида, клиник жиҳатдан аҳамиятли фармакокинетик ўзаро таъсирлар кузатилмаган.
Фармакокинетик тадқиқотлар шуни кўрсатадики, эмпаглифлозин дозасини кўп ишлатиладиган дорилар билан қўллашга уни ўзгартиришга кўп ишлатиладиган дорилар билан қўллашда уни ўзгартиришга ҳожат йўқ. Метформин, глимепирид, пиоглитазон, ситаглиптин, линаглиптин , варфарин, верапамил, рамиприл, симвастатин, торасемид ва гидрохлортиазид билан биргаликда ишлатилганда эмпаглифлозиннинг фармакокинеткаси ўзгармайди. Эмпагифлозинни гемфиброзил, рифампицин ва пробенецид билан биргаликда қўллаш натижасида эмпаглифлозиннинг АUC қийматининг 59 гa ошиши кузатилди; Teгишли равишда 35% вa 53%, aммo бу ўзгаришлар клиник жиҳатдан аҳамиятли деб ҳисобланмади. Эмпаглифлозин метформин, глимепирид, пиоглитазон, ситаглиптин, линаглиптин, варфарин, дигоксин, рамиприл, симвастатин, гидрохлортиазид, торасемид вa oрал контрацептив воситаларнинг фармакокинетикасига ҳеч қандай клиник таъсир кўрсатмайди.
Ҳомиладорлик пайтида эмпаглифлозинни қўллаш самарадорлиги ва хавфсизлиги тўғрисида маълумотларнинг етарли эмаслиги аниқланган. Ҳайвонларда клиник тадқиқотларда олинган маълумотлар эмпаглифлозинни она сутидан ажралиши аниқланган. Эмизиш вақтида янги туғилган чақалоқлар ва болаларга таъсир қилиш хавфи истисно этилмайди. Эмизиш даврида эмизикли аёлларга эмпаглифлозинни қўллаш ман этилади. Агар эмизиш даврида эмпаглифлозинни қўллаш керак бўлган тақдирда, болани кўкрак билан эмизишни тўхтатиб турилиш тавсия этилади.
EMFLAZIN tabletkalari 25mg N30
EMFLAZIN tabletkalari 10mg N30
