Bachadon miomasi

Gormonal fonning beqarorligi tufayli bachadon hujayralari homiladorlik paytida bo'lgani kabi faol bo'lib, miyomatoz tugunlar paydo bo'lishiga olib keladi. Hissa qo'shadigan omillar:

• reproduktiv organlarda jarrohlik manipulyatsiyasi (og'ir tug'ruq, abort);
• irsiy moyillik;
• boshqa kasalliklar (diabet, gipertireoz, semirish va gipertenziya);
• jinsiy hayotda uyg'unlikning yo'qligi.

Bachadon miomasining rivojlanishi dastlab belgilarsiz kechadi. Keyingi bosqichlarda, bachadon miomasi tashxisi qo'yilganda, alomatlar odatda quyidagicha bo'ladi:

• kuchli siklik qon ketish;
• uzoq muddatli og'riqlar;
• homila tushishi;
• ichak va siydik pufagidagi muammolar;
• anemiya.

So'nggi yillarda turli xil davolash usullarining kombinatsiyasi qo'llanilmoqda, ular orasida: terapiya, apparatli davolash, jarrohlik.

Fertil ayollarni davolash dasturining asosiy maqsadi bachadonni saqlab qolish va homilador bo'lish imkoniyatidir. Agar bachadon miomasi juda katta bo'lmasa, operatsiya o'tkazilmaydi, gormon terapiyasi, EMA va FUz-ablatsiya usullari, o'simlik dori-darmonlari, girudoterapiya qo'llaniladi.

Agar ushbu usullar samarasiz bo'lsa, bachadon miomasini olib tashlash (miyomektomiya) odatda laparoskopiya yordamida amalga oshiriladi.

Murakkab holatlarda yoki mioma oyoqlarini burish paytida, shoshilinch davolanish zarur bo'lganda, gisterektomiya qo'llaniladi, bu esa ayolni farzand ko'rish imkoniyatidan mahrum qiladi. Shu bilan birga, bu bugungi kunda miomani to'liq davolashning yagona usuli.

35 yoshdan oshgan, jinsiy aloqasi qilmaydigan, abort qilgan, boshqa kasalliklarga chalingan yoki gormonal kasalliklarga chalingan ayollar xavf ostida hisoblanadi.

• muntazam ginekologik nazorat;
• abortni minimallashtirish;
• jismoniy faollik.